Po wyjściu Izraelitów z Egiptu, na górze Synaj Bóg zawarł z nimi przymierze. Zapewniało ono istnienie Izraela jako Ludu Bożego, ale przede wszystkim mówiło o więzi, relacji, jaka łączy Boga ze swoim ludem. Trwanie tego przymierza zostało uzależnione od wierności Izraela: „jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów” (Wj 19,5). W Starym Testamencie Bóg wielokrotnie się skarży, że lud to przymierze zerwał (por. Jr 31,32), że w nim nie wytrwał.