11 II 2021 - Jezus Chrystus – Arcykapłan otwierający drogę

W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga” (KKK 27). Tak, ludzie od wieków szukają Boga i pragną do Niego dotrzeć. Bóg odpowiedział na te poszukiwania i sam wyszedł z inicjatywą. Objawił się ludowi Izraela i zawarł z nim przymierze. Izraelici stali się ludem Pana, a jednak mieli świadomość, że ciągle jest coś, co ich od Boga oddziela – grzech. Dlatego składali Bogu ofiary przebłagania. Bóg był obecny wśród swego ludu, a jednak w dalszym ciągu był niedostępny. Nikt nie mógł wejść za zasłonę do Miejsca Najświętszego w świątyni jerozolimskiej, czynił to tylko Arcykapłan jeden raz w roku. On był pośrednikiem między Bogiem a Jego ludem. Lud Izraela wierzył, że do Boga nie można „podchodzić” zbyt blisko, bo gdy świętość Boga spotka się z grzesznością człowieka, człowiek umrze. Kapłani, aby pełnić służbę i składać ofiarę, musieli się „obmyć w wodzie, aby nie pomarli” (Wj 30,20).

„Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem w jedności swojej Osoby Boskiej; z tej racji jest On jedynym Pośrednikiem między Bogiem i ludźmi” (KKK 480). Jezus otworzył nam drogę do Boga, mało tego, On sam jest jedyną drogą. Tak pisze o tym autor Listu do Hebrajczyków: „Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę” (Hbr 10,19-23). W chwili śmierci Jezusa zasłona w świątyni się rozdarła, została usunięta raz na zawsze przeszkoda, która oddzielała człowieka od Boga. Jezus, jest Arcykapłanem, który otworzył nam raz na zawsze drogę do Ojca, drogę do nieba. To niebo jest naszym przeznaczeniem, spełnieniem naszych najgłębszych dążeń, tam odszedł Jezus, aby przygotować nam miejsce, tam jest nasza prawdziwa Ojczyzna. Ale niebo to nie tyle miejsce, co sposób istnienia (por. KKK 2794), to „majestat Boga i Jego obecność w sercach ludzi sprawiedliwych” (KKK 2802). Niebo jest dla nas dostępne już teraz, ponieważ w Jezusie Bóg stał się Bogiem bliskim. Św. Augustyn pisał, że „Bóg jest mi bliższy niż ja sam sobie”. „W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz, 17,28) ale równocześnie On żyje w nas, a my jesteśmy Jego świątynią.

s. Martyna

 

Copyright©2010-2016 Zgromadzenie Sióstr od Aniołów.
Strona stworzona dzięki Drupal