Poniedziałek z ....

Ciąg dalszy początkowych kroków s. Wandy w Zgromadzeniu Sióstr od Aniołów.

W lipcu przypatrzymy się pierwszym krokom s. Wandy w Jej Rodzinie Duchowej – Sióstr od Aniołów. Zapraszam.

Przyjście s. Wandy do Zgromadzenia, a może lepiej – jej droga do Zgromadzenia była dość trudna i przeznaczona tylko dla wytrwałej i słuchającej Boga dziewczyny.

(Kapłan) stale ma konać w miłości, w ofierze do zniszczenia. Stale ma umierać sobie, jak Ja konam dla dusz by im Niebo otworzyć. Musi mieć wiarę silną i niezachwianą, na burze odporny, w krzyżu ufność i siłę, kapłan ma być według Moich myśli i pragnień. Pismo Święte to wzór Mój – od niczego ni odchodzę. Mniej mądrości, więcej miłości, a z miłości pełnienie Mojej woli i ofiary aż do zniszczenia. W chwilach konsekracji Ja jestem. W konsekracji kapłanów, biskupów, Ja jestem. Chrystus to Kapłan. (29 sierpnia 1941).

„Kapłan, który lekceważy swoje obowiązki i nie rozumie swojego wybraństwa, niejako na nowo Mnie krzyżuje”.

Kapłaństwo ściśle jest związane z Moim życiem w krzyżu, kapłaństwo to musi wyglądać tak (siostra Wanda widzi obraz kapłana ukrzyżowanego razem z Chrystusem – 27 czerwca 1941).

Słowa Pana Jezusa o kapłaństwie do siostry Wandy:

„Nie wyście Mnie wybrali, alem Ja was obrał. Więcej dałem, więcej ukochałem, więcej przebaczam, więcej żądam ofiary, a w Królestwie Moim – pierwszeństwo”.

(Marzec 1941)

         Cierpienie za kapłanów i zakony stanowi dominującą ideę w mistycznych przeżyciach s. Wandy. Jej notatki zawierają słowa Chrystusa i myśli przez Niego natchnione na ten temat niniejszy zestaw podaje stosunkowo skromną ich ilość, jednak z nadzieją, że to pozwoli na wyrobienie pewnego pojęcia.

Przedstawimy je w układzie chronologicznym.

*   *   *

W wyjaśnieniu tego zagadnienia może pomóc obraz, który Pan Jezus polecił namalować siostrze Wandzie. Ten obraz Pan Jezus wyjaśnił następująco:

Kolejna rozmowa s. Wandy z Matką Bożą:

Razu jednego byłam sama w pokoju. Usłyszałam jakiś szelest w sąsiednim pokoju. Wyszłam, ale nikogo nie widziałam. Gdy powracałam, ujrzałam śliczną Matuchnę w towarzystwie ślicznych aniołów. Szła w stronę kaplicy. Aniołowie nucili pieśń na Jej cześć i chwałę. Wyczuwałam, że Matka Boska pragnie i mojej nuty miłości. Miłości względem Jej i Jej Syna Bożego. Aniołów było dużo. Każdy był odznaczony męką Pańską. Pierwszy anioł miał troskę i szukał kogoś do pomocy, i spytał, może ja chcę razem iść.

Kolejny fragment z Dzienników s. Wandy:

W maju będziemy mogli przeczytać fragmenty z Dzienników s. Wandy, które mówią o spotkaniu z Matką Bożą albo o modlitwie s. Wandy do Matki Bożej. Niech to pobudzi nasze serca do skierowania myśli ku Maryi, w tym pięknym miesiącu.

Wtedy jeszcze pamiętałam o Niepokalanej i Ta swoim świętym płaszczem mnie okryła i zrozumiałam, że to miały być grzechy nieczyste zwierzęce i już joty brakowało do utracenia mojej niewinności przez chwilę zgodzenia się w myślach, ale dzięki walce i pomoc Matki Boskiej, uratowały moją duszę i dusze kapłanów.