styl życia sióstr od Aniołów

Założenia formacji określili Założyciele; Ojciec przestrzegał, by tylko światłe, gorliwe i apostolskie niewiasty podnieść do godności Sióstr Aniołów. Uwrażliwiał, by wykształcenie religijne sióstr było rozległe, równało się wykształceniu kapłanów. Matka zaś, kardynalną treść formacji zakonnej, koniecznej wszystkim, którzy wstępują na drogę rad ewangelicznych, zamknęła w ewangelicznych słowach: „Idź (posłuszeństwo), sprzedaj co masz (ubóstwo), rozdaj ubogim (miłość bliźniego) i naśladuj mnie (czystość i umartwienie)...” (Mk 10, 21)

W życiu wewnętrznym O. Założyciel mocno akcentował, by praca nad własnym uświęceniem poprzedzała pracę apostolską.

Naszym zadaniem, określonym przez O. Założyciela, jest wspieranie kapłanów w ich pracy apostolskiej. „Czynić macie dobrze – nie tylko tam, gdzie my możemy, lecz i tam, dokąd – nie zdołamy dotrzeć”. „Aniołom braciom (tak prorok Malachiasz nazwał kapłanów) potrzebne są aniołowie siostry, które by z nimi współpracowały, współcierpiały i współ się modliły”.

Już od zarania Zgromadzenia zaleca się siostrom, by kapłanom służyły radą, zachętą w trudnościach, ostrzegały przed niebezpieczeństwami, broniły ich dobrej sławy.

Założyciel - znawca Pisma Świętego - przejął się prawdą o Aniołach, ich szybką, wszechstronną i wszechogarniającą metodą działania, zmierzającą do pomnożenia dobra w ludzkich sercach. „Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka, ani takich jego potrzeb, których by nie dosięgła ich [aniołów] uczynność i opieka”. Ta prawda o Aniołach była dla niego inspiracją do zaangażowania sióstr na ich wzór.

„Chwała Boża i dusz zbawienie; ludzkość cierpiąca, zbolała i obumarła – ten ma być zakres działalności Sióstr Anielskich, to pole ich pracy i walki.” – czytamy w uwagach wstępnych I Reguł O. Założyciela.